بایننس کوین

بایننس کوین:

بایننس کوین: رمزارز یا کوین نوعی پول دیجیتال است که در آن واحد پول و نقل و انتقالات آن از راه الگوریتم‌های رمزنگاری شده کنترل می‌شوند. امروزه در دنیای ارزهای دیجیتال کوین‌های بسیاری زیادی به‌وجود آمده‌اند که مشهورترین آن‌ها رمزارز بیت کوین است که نظر بسیاری را به سمت خود جلب کرده است. یکی از مهم‌ترین عامل ها در شناسایی یک کوین که آن را کاملا متمایز می‌کند، داشتن بلاکچین اختصاصی است. هر کوین در بازار ارزهای دیجیتال برای این‌که کارایی داشته باشد، باید از یک الگوریتم شبکه‌ای پیروی کند که بلاکچین نامیده می‌شود. اگر کوینی دارای بلاکچین اختصاصی نباشد، نمی‌توان آن را در دسته کوین‌ها قرار داد.

  در سال ۱۹۸۳، دیوید شام یک نوع پول دیجیتال مبتنی‌بر رمزنگاری اختراع کرد که ای‌کش (Electronic Cash) نام داشت. دیوید شام بعدتر و در سال ۱۹۹۵ یک پول دیجیتال دیگر به نام دیجی‌کش (Digi Cash) ابداع کرد که روش رمزنگاری آن به گونه‌ای بود که نه بانک، نه دولت و نه هیچ شخص ثالثی قادر به ردگیری تراکنش‌های مالی آن نبودند.

  اولین رمزارز یا COIN که به صورت غیرمتمرکز کار می‌کرد در سال ۲۰۰۹ به‌جود آمد که همان بیت‌کوین است. این COIN توسط شخصی با نام مستعار «ساتوشی ناکاموتو» ایجاد شد.

بایننس کوین چیست (BNB)

بایننس کوین (BNB)، کوین بومی بلاک چین بایننس است و ترید ارزهای دیجیتال در صرافی بایننس را تسهیل می‌بخشد. بایننس کوین توسط صرافی بایننس صادر و با نماد BNB معامله می‌شود. بایننس کوین ابتدا به‌صورت توکن ERC20 روی بلاک چین اتریوم ساخته شد؛ اما پس از راه‌اندازی بلاک چین اختصاصی بایننس، روی بایننس چین و بایننس اسمارت چین به‌عنوان توکن بومی عرضه شد.

این رمزارز برای اولین بار به‌صورت عرضه‌ی اولیه‌ی کوین (ICO) در جولای ۲۰۱۷ عرضه شد. بایننس، ۱۰ درصد از توکن‌ها (۲۰ میلیون BNB) را به سرمایه‌گذاران فرشته، ۴۰ درصد از توکن‌ها (۸۰ میلیون BNB) را به تیم سازنده و ۵۰ درصد باقی‌مانده (۱۰۰ میلیون BNB) را به شرکت‌کنندگان در عرضه‌ی اولیه اختصاص داد.

تمامی ۱۰۰ میلیون توکن BNB که در ICO به‌صورت عمومی به فروش رسید، دارای قیمت ۱۵ سنت به ازای هر توکن بود؛ بنابراین بایننس در مجموع ۱۵ میلیون دلار از این راه جمع‌آوری کرد. از این ۱۵ میلیون، ۳۵ درصد آن برای ارتقای پلتفرم بایننس و سیستم صرافی آن و ۵۰ درصد دیگر برای بازاریابی، برندسازی و آموزش سرمایه‌گذاران جدید استفاده شد. ۱۵ درصد باقی‌مانده برای موارد اضطراری و شرایط پیش‌بینی‌نشده ذخیره شد.

به‌طور کلی کوین‌ها در ارزهای دیجیتال به دو دسته کلی تقسیم‌بندی می‌شوند:

• متمرکز 

  ارزهای دیجیتال متمرکز درواقع مانند پول‌های رایج عمل می‌کند، اما در دنیای دیجیتالی. در حقیقت به مانند بانک مرکزی که کنترل مقدار چاپ پول و مقدار عرضه و تقاضا را در بازار کنترل می‌کند، توسعه‌دهندگان و سازندگان COIN متمرکز نیز روی آن کوین نظارت و دسترسی کامل بر مقدار چاپ و نحوه عرضه و تقاضای آن در بازار را دارند و کاملا کنترل شده عمل می‌کنند.

• غیرمتمرکز

  ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز در واقع رمزارزی است که توسعه دهندگان، در کنترل آن هیچ‌گونه نقشی ندارند. به‌عبارت دیگر داده ‌های داخلی شبکه به‌جای این‌که روی یک سرور مرکزی ذخیره شوند، بر روی هزارن سرور و به‌صورت کاملا شبکه‌ای ذخیره سازی می‌شوند. به‌این ترتیب احتمال هک و یا دزدی پایین و همچنین میزان اعتماد و شفافیت بر عدم دستکاری آن افزایش می‌یابد.

  معمولاً از کوین‌های دیجیتالی به عنوان یک پول واقعی استفاده می‌شود. نمونه‌ای از این کوین‌ها، همان ارز دیجیتال بیت کوین، لایت کوین و مونرو است. غالبا کوین‌ها، هدفی فراتر از کارکرد یک پول دیجیتالی ندارند.

• برای انتقال پول (می‌توانید با استفاده از کوین‌ها، ارزشی را دریافت و ارسال کنید)
• به عنوان یک ذخیره کننده ارزش (می‌توان آن‌ها را ذخیره و بعداً با کالا یا ارزی دیگر مبادله کرد)
• یک نوع “واحد” محسوب می‌شود (می‌توانید کالاها یا خدمات را براساس آن‌ها قیمت‌گذاری کنید)

  مطلبی که خواندید برای افزایش دانش و آگاهی شما در این سایت فراهم شده است و خوشحال میشویم اگر اطلاعات بیشتر در این خصوص و یا نظری دارید با دلسا کارت در میان بگذارید. در صورتیکه در مورد مطلب ارائه شده سوال بیشتری دارید میتوانید با ما در میان بگذارید. برای این کار تنها از طریق دیدگاه در پایین این نوشته استفاده نمایید.