سوئیفت:
سوئیفت جامعهٔ جهانی ارتباطات مالی بین بانکی و یک انجمن تعاونی غیرانتفاعی است.
سامانهٔ سوئیفت جهت فرستادن و دریافت هرگونه پیام ارزی در بین واحدهای ارزی بانک‌های داخل کشور و بانک‌های خارج از کشور مورد استفاده قرار می‌گیرد. مرکز اصلی شبکهٔ سوئیفت در کشور بلژیک بوده. و طبق قوانین آن کشور عمل می‌کند. و کشورهای آمریکا، هلند، انگلیس و هنگ کنگ به عنوان مراکز پشتیبان اعضا فعالیت دارند.
این شبکه یک نقطه دسترسی در اختیار هر کشور قرار می‌دهد. تا به وسیله آن بتوانند به سیستم جهانی سوئیفت متصل شوند. برای صدور حواله سوئیفت، نیاز به کد سوئیفت دارید که تنها آن دسته از حساب‌های بانکی می‌توانند در سیستم سوئیفت، حواله ارزی دریافت و ارسال کنند که به سیستم سوئیفت متصل بوده و کد سوئیفت را از این موسسه غیر دولتی دریافت کرده باشند. این شبکه کد یک کد یازده رقمی است. که برای انجام حواله ارزی باید علاوه بر اطلاعات شخصی دارنده حساب، این کد را هم در اختیار داشته باشید.
مزایا استفاده از سوئیفت :
شاید مهم ترین ویژگی های سوئیفت را در زمینه نقل و انتقالات بانکی بتوان به استاندارد بودن، قابلیت اطمینان، امنیت، سرعت، کاهش هزینه‌ها، تسویه سریع و هم زمان حساب‌ها اشاره کرد.
چه افرادی می توانند از سوئیفت استفاده کنند؟
اولین مورد اعضا هستند که در ایران بانک ملی و بانک صادرات به عنوان سهامداران و عضو سوئیفت هستند.
دومین مورد اعضای فرعی به شمار می روند. شعبه خارج از کشور یک بانک عضو و یا ارگانی که بیشتر از نود درصد از سهامش برای عضو سوئیفت باشد در شبکه سوئیفت عضو فرعی محسوب می شوند.
مورد سوم شرکت کننده های سوئیفت هستند. این ها شامل عضوهای می شود که بانکی نیستند اما در یکی از شاخه های عملیاتهای بانکی فعالیت می کنند. مانند واسطه های بورس که در شاخته های مانند معاملات ارزی و سهام فعالیت می کنند.
این گونه عضوها از خدمات شبکه سوئیفت قادرند استفاده نمایند. اما کسانی که شرکت کننده محسوب می شوند تنها می توانند بر اساس تخصص خود یک مدل از پیام را دریافت و یا ارسال نمایند.
مهم ترین ویژگی های سوئیفت را در زمینه نقل و انتقالات بانکی بتوان به استاندارد بودن، قابلیت اطمینان، امنیت، سرعت، کاهش هزینه‌ها، تسویه سریع و هم زمان حساب‌ها اشاره کرد. این شبکه بیشتر مورد استفاده بانک ها می باشد. اما کارگزاران مالی و دلال های کارگزاری سهام و همچنین سیستم های تصفیه و در آخر شرکت های حقوقی و موسسات مالی غیر بانکی نیز از این شبکه بهره می‌برند. در حال حاضر بیش از ۹٬۷۰۰ عنوان بانک و مؤسسهٔ مالی در ۲۰۹ کشور جهان عضو آن انجمن می‌باشند.
طرح عضویت ایران:
طرح عضویت ایران در شبکهٔ سوئیفت، در سال ۱۳۶۴ توسط کارشناسان بانک مرکزی ایران ارائه شد ولی با توجه به شرایط جنگی ایران، این طرح به فرجام نرسید تا اینکه در سال ۱۳۶۹، بانک مرکزی، این موضوع را در دستور کار خود قرار داد و پس از آماده‌سازی سیستم بانکی ایران در این خصوص، تقاضای خود مبنی بر عضویت خود را در اواخر ۱۳۷۰ ارائه داد. در آذر ۱۳۷۱، درخواست جمهوری اسلامی ایران پذیرفته شد و بانک تجارت به عنوان نخستین بانک ایران به این شبکه متصل شد . در پی آن بانک‌های صادرات، ملی، ملت و سپه بعدها به عضویت این شبکه درآمدند.
با بالا گرفتن اختلاف نظرهای بین‌المللی درخصوص مسائل هسته‌ای کشور. روز شنبه 27 اسفند 1390 سیستم سوییفت بانک مرکزی ایران، در چارچوب تحریم‌های اروپایی قطع شد. با این تصمیم، خدمات سوییفت به روی تقریباً همه بانک‌های مهم ایران. از جمله بانک مرکزی، بانک ملی، بانک ملت، بانک تجارت، بانک رفاه، بانک آینده، بانک بین‌المللی پرشیا، پست بانک و… مسدود شد. هر چند تحریم‌ها مراودات بین‌المللی بانک‌های ایرانی را متوقف نکرد، با این وجود هزینه‌های زیادی بر عملیات ارزی و بانکی کل سیستم بانکی کشور وارد شد.
مطلبی که خواندید برای افزایش دانش و آگاهی شما در این سایت فراهم شده است و خوشحال میشویم اگر اطلاعات بیشتر در این خصوص و یا نظری دارید با دلسا کارت در میان بگذارید. در صورتیکه در مورد مطلب ارائه شده سوال بیشتری دارید میتوانید با ما در میان بگذارید. برای این کار تنها از طریق دیدگاه در پایین این نوشته استفاده نمایید.